۱۳۸۹ بهمن ۱۹, سه‌شنبه

اي كاش داريوش در اين فرصت كم و به مناسبت 25 بهمن يكي از اون ترانه هاي جاودانش رو عرضه مي كرد .

الان داشتم آهنگ آخرين سنگر سكوت داريوش رو گوش مي كردم . من رو برد به خاطرات سال پيش . اي كاش داريوش در اين فرصت كم و به مناسبت 25 بهمن يكي از اون ترانه هاي جاودانش رو عرضه مي كرد . ترانه هايي كه مو رو بر تن آدم سيخ مي كنند و مي تونن حس حماسي و وطن دوستي ما ايراني ها رو بيدار و زنده كند .

۳ نظر:

سالار یزدانی گفت...

سلام، من سالار هستم، مدتهاست سایت بالاترین رو میخونم، قبلا عادت داشتم روی کاغذ بنویسم، تازگی می‌خوام توی وبلاگ بنویسم، می‌خوام اگه ممکن منو به بالاترین دعوت کنی‌.

از تو متشکرم

س.ی

nima گفت...

سالار عزيز اگر ممكن است آدرس اي ميلت رو بده يا اين كه با اي ميلم (در بالاترين اي ميلم رو نوشته ام ) تماس بگير .

Unknown گفت...

ترانه نون و پنیر و سبزی! بهترین صداست.