.... اما پنجشنبه ها و سالگرد ها نمی تواند ما را به هدفمان و به سر منزل مقصود برساند . چه باید کرد ؟ پگاه آهنگراني هنرمندي به تمام معني است ، هنرمندي متعهد به هنرش و در عين حال به آرمان هاي مردم مردم كشورش . و طبيعي است كه بازداشت چنين فردي با واكنش گسترده در بين مردم مواجه شود . اما اين بازداشت مي تواند دريچه تازه اي را بر كنشگران جنبش سبز در پيدا نمودن راه هاي تازه براي پيگيري اهداف باز كند ....
نبرد جنبش سبز با استبداد در راه رسيدن به آزادي را مي توان در قالب جنگ نامتقارن تعريف نمود . جنگ نامتقارن به وضعيتي گفته ميشود كه طرفين از حيظ امكانات و تجهيزات با يكديگر قابل مقايسه نيستند و در نتيجه طرف به ظاهر ضعيف تر سعي مي كند با اتخاذ تاكتيك هاي ابتكاري پيروزي را از دشمن بربايد . وضعيت ايران امروز نيز به اين گونه است كه در يك طرف مجهوز به انواع اقسام ابزار شكنجه و سركوب و پول و طرف ديگر با دستان خالي و تنها با تكيه بر اراده و تعداد بيشمار ايستاده است . در نبرد نامتقارن طرف به ظاهر ضعيف تر معمولا زماني مي تواند به پيروزي اميد داشته باشد كه سه اصل بسيار مهم را خود (و نه طرف مقابل ) تعيين كند . اول مكان و دوم زمان و سوم نحوه نبرد (البته مهمتر از اين سه مورد اصل غافلگيري است و در صورتي كه طرف مقابل آمادگي قبلي براي مواجه داشته باشد احتمال شكست بالا مي رود ).مهمترين عللي كه جنبش سبز توانست پس از انتخابات خيابان ها را به تصرف در آورد همين تعيين زمان ، مكان و شيوه مبارزه (بدون خشونت) توسط جنبش سبز بود . اما با گذشت زمان و از ميان رفتن عنصر غافلگيري حكومت به تدريج موفق به كنترل اوضاع گرديد . روش جنبش سبز در ادامه راهپيمايي در مناسبت هايي كه بسيار زود تر اعلام مي گرديدند نيز از لحاظ تاكتيكي اشتباه به نظر مي رسيد چرا كه با از ميان رفتن شرط اصلي (غافلگيري ) امكان پيروزي در نبرد نامتقارن منتفي مي گرديد . (براي خواندن ادامه مطلب كليك كنيد)