سه سال گذشت ، دوست داشتنی که سه ساله شده باشد لاجرم عشق است . و عشق تا زمان زنده ماندن عاشق و معشوق زنده می ماند و هیچ گاه نمیمیرد. عاشق که یک ملت هفتاد ملیونی است و معشوق که کشوری سوخته در چنگال بی تدبیری عده ای بیخرد ا.
عشق به مانند شمعی است که اگر روشن شد ، می سوزد و میسوزاند اما تا به وصال نرسد هیچ گاه خاموش نمی شود . شاید شعله اش در طوفان حوادث زمانه کمرنگ شود اما شعله ، شعله میماند . روشن کردن این شمع کار هر کسی نیست . چه بسا بسیاری که در آرزوی تجربه عشق عمری تلف کرده اند و در آرزوی آن مانده اند.
پس همین که بعد از سی سال جنبش سبز توانسته است عشق و امید به ساختن دوباره کشور را در دل این مردم زنده کند ، موجب همراه شدن بسیاری چون من که مدت ها بود عشق را از یاد برده بودند شود را دوست می دارم و می پرستم . فرصت عاشقی ، فرصتی است که نصیب هر کس نمی شود . عشق با وصال کامل می شود اما حتما نباید با وصال همراه باشد تا لذت بخش گردد ، مسیر رسیدن نیز بسیار چشم نواز و دلپذیر است
امشب سالگرد شروع یک خواستن و یک دوست داشتن چند ده ملیونی است که بعد از سه سال من از آن به "عشق سبز" و نه جنبش سبز یاد می کنم . یادش گرامی و خاطرش جاویدان . به امید وصالش اما به سلامتی یاد و فراقش که چقدر شیرین و روحیه بخش است و خون را در رگ های انسان به گردش در می آورد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر