با گسترش تظاهرات به تمام شهر هاي ايران تهران را از خطر حكومت نظامي نجات دهيم

حوادث پس از انتخابات درس هاي فراواني براي جمهوري اسلامي داشت . يكي از مهمترين اين درس ها نگه داري و حفظ تهران به هر قيمت ممكن است .  تصرف يك فرمانداري يا تعرض به يك استانداري محلي به مدت چند ساعت و چند روز قابل تحمل است اما حتي از دست دادن يك خيابان در تهران به مدت چند ساعت مي تواند به سقوط حكومت بينجامد و به هر نحو ممكن بايد از اين امر جلوگيري شود . پس از اين وقايع گردان هاي خاصي در تمامي مراكز بسيج كشور جهت مبارزه با جنگ شهري تعليم ديده اند . همچنين سپاه ولي امر و سپاه قدس نيز به طور ويژه وارد مقوله جنگ شهري گشته اند .  طرح هايي به ويژه در سپاه پاسداران تصويب شده است كه در صورت بروز وضعيت قرمز در تهران اين نيروها در كمتر از چند ساعت توسط سپاه هاي استاني ( كه مستقل از يكديگر عمل مي كنند ) سازماندهي شده و از طريق پرواز هوايي به تهران منتقل شوند . تنها راه مبارزه با اين اقدام زمين گير كردن واحد هاي جنگ شهري بسيج در محل است . در صورتي كه فراخوان راهپيمايي براي تمام كشور صادر شده باشد ( چه در تك تك اين شهر ها اعتراضي صورت بگيرد و چه صورت نگيرد ) لاجرم حداقل در روز صفر حجم قابل توجهي از نيروهاي اطلاعاتي ، انتظامي ، سپاهي در محل خدمتي يگان خود باقي خواهند ماند . ضمن اين كه شكل گيري اعتراضات در شهرهاي ديگر خود محرك و دلگرمي بزرگي براي ادامه اعتراض در ساير شهر ها و تهران خواهد بود . تظاهرات در شهر هاي بزرگ مي تواند به شكل علني و در شهر هاي كوچك در قالب حضور در مناطق مشخص شده باشد .
 متاسفانه و با گذشت بيش از يك سال از شكل گيري جنبش سبز هنوز اطلس كاملي از شهر هاي ايران + خيابان هاي اصلي آن شهر ها تهيه نشده است . و بنابراين بسياري از فعالين جنبش سبز كه در تمامي ايران پراكنده هستند نمي توانند سهم خود را در اين جنبش ايفا نمايند . سهمي كه بسيار بزرگ است چرا كه موجب شكست پروژه دولت كودتا در تمركز دادن نيروها در تهران خواهد شد .